سالیان سال است که پایگاه های داده ای رابطه ای و یا همان RDMS ها برای ذخیره داده های ساختار یافته مورد استفاده قرار می گیرند. این داده ها درون جداولی  که نشان از یک رابطه دارد، قرار می گیرند. زبان پرس و جوس SQL هم برای دسترسی به این داده ها مورد استفاده قرار می گیرد.

در سالیان اخیر با سیستم های مواجه شده ایم که طبیعت آنان به گونه ای است که از مدل رابطه ای پیروی نمی کنند. این سیستم ها که مشخصه اصلی آن حجم بالای داده ای است که هر لحظه تولید می شود ما را برآن می دارد تا از مدلی استفاده کنیم که بتواند در کنار نگهداری حجم عظیم داده ها، دسترسی به داده ها را با سرعت بالا برای ما امکان پذیر سازد.

پایگاه های داده ای عظیم همانند فیس بوک، توئیتر، ویکی پدیا، آمازون، گوگل و یاهو از این مدل بهره می جویند.

استفاده از NoSQL محدود به شرکت های با ماهیت نرم افزاری نیست. امروزه در هواشناسی، اوقیانوس شناسی، پیش بینی شرائط جوی و بیولوژی از این مدل برای نگهداری داده ها استفاده می شود.

در این دوره در ابتدا با موانع و مشکلات پایگاه داده ای رابطه ای آشنا می شویم و بعد با قابلیت ها و توانمندی های پایگاه های داده ای NoSQL همانند Redis، BDB، MongoDB و CouchDB آشنا می شویم.